Transtorasik ekokardiyografi, HKM’li hastalarda anatominin değerlendirilmesi için ilk tercih edilecek tekniktir.

Her HKM’li hastada SVH’nın varlığı, dağılımı ve ciddiyeti, tüm görüntüleme yöntemleri için ortak standart protokoller kullanılarak ortaya konmalıdır. SV duvar kalınlığı diyastol sonunda ölçülmelidir (kısa eksen görüntüde daha doğru olacaktır).

Mitral kapağın tüm bileşenlerinin ve intraventriküler obstrüksiyonun (istirahatte, Valsalva manevrası ile ve ayakta) sistematik değerlendirmesi zorunludur.

Semptomatik hastalarda eğer yatak başı manevralar ile SVÇY obstrüksiyonu ≥50 mmHg’a çıkmaz ise egzersiz eko yapılmalıdır; asemptomatik hastalarda ise eğer SVÇY gradienti varlığı yaşam tarzı değişikliği önerileri ve tedavi kararını etkileyecek ise düşünülebilir.

Doku karakteri (varlığı, yeri, tipi ve yaygınlığı) ve anatomiyi (DK, mitral kapak aygıtı, obstrüksiyonun mekanizması, MY; ekokardiyografi ile bu bulgular net olarak tanımlanamadığında) değerlendirmek için GGA ile KMR yapılmalıdır.